Close


Banjski kompleks – Srpske Toplice

Godina projektovanja
2020
Lokacija
Banja Luka

Banjski kompleks – Srpske Toplice

Stari bazen u Srpskim Toplicama za koji je vrijeme slave već davno prošlo i zatvoren je već niz godina bio je predmet ovog projekta. Novi vlasnik “Zavod za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju Dr.Miroslav Zotović”, planirao je na istoj lokaciji i izvorištu termalne vode koje se tu nalazi rekonstrukciju i dogradnju ,,Banjsko rekreativnog centra Šeher”, obzirom da se objekat nalazi na lokaciji koja je u obuhvatu ,,Graditeljska cjelina-Banje u mahali Ilidža u Gornjem Šeheru, Banja Luka” koji je uvršten u listu nacionalnih spomenika BiH, u Srpskim Toplicama i nije dozvoljeno njegovo uklanjanje, koje je obzirom na stanje u kome se objekat nalazi bilo najpraktičnije. Vlasnik je sa željom da se, obzirom na specifičnost lokacije, u datim zakonskim okvirima, dobije ekskluzivan objekat, prilagođen potrebama novih vlasnika tj. fizikalnoj medicini i rehabilitaciji, kao i građanima grada Banja Luke u kome se nalazi.

Objekat je projektovan na osnovu snimljenog postojećeg stanja i već završenog Glavnog projekta po kome je Ministarstvo za prostorno uređenje, građevinarstvo i ekologiju Republike Srpske izdalo građevinsku dozvolu, tako da je sam proces projektovanja imao niz ograničenja. Zadržan je položaj bazena kao i visine ploča, zadržani su ukupni horizontalni gabariti, visine iz postojećeg stanja kao i glavnina funkcija iz projekta po kome je dobijena građevinska dozvola, dodane su one neophodne za funkcionisanje objekta.
Po prvobitnom projektu ,,Banjsko rekreativnog centra Šeher” glavna funkcija je bazenski dio za rekreativno plivanje i treninge sportskih ekipa sa pratećim sadržajima, svlačionicama, tuševima, te prostorom restorana. Naknadno je dograđen objekat sa turskim kupatilom, saunama i smještajem koji je neadekvatno rađen i nikad nije pušten u upotrebu, tako da se taj dio objekta ruši.

Morale su se, obzirom na ograničenu kvadraturu, a potrebu za više različitih sadržaja, racionalizovati postojeći prostori počevši od suterenske etaže koja je služila za svlačionice, tuševe, garderobe i pomoćne prostore, a projektovana je kao zona za rehabilitaciju sa relaks bazenom i drugim vodenim sadržajima, te sa ordinacijama i prostorom za hiperbaričnu komoru. Taj prostor je dobio i svoj poseban ulaz neposredno pored onog koji stepenicama vodi na visoko prizemlje.

Na prizemlju su prijemni prostor, recepcija, bazenski prostor gdje su sad i svlačionice, garderobe, tuševi prebačeni iz suterena ali i bazen povećan za vanjski dio sa terasom za sunčanje. Tu je i prostor velnesa, parne i finske saune, slane sobe, prostori za masažu i ugostiteljski dio povezan sa terasom. Spratna etaža je nastavak fizikalne terapije sa ordinacijama i salama za vježbu, a u potkrovlju smještajni dio.
Objekat je podijeljen na četiri nivoa i projektno rješenje je svim funkcijama dalo jednak značaj što je obzirom na ,,zadane” uslove bilo vrlo zahtjevno i rezultat je laka čitljivost na fasadi objekta, a korisnicima lako dostupne. Na ulaznoj fasadi jasno je podijeljen ulaz u suterenski dio objekta i onaj koji vodi na visoko prizemlje pri tome je ta igra rampi, stepenica i krovova iskorištena za estetiku objekta.

Dispoziciono, objekat je postavljen uglavnom onako kako je zatečen na terenu, svi vanjski gabariti su ispoštovani kao i glavni unutrašnji.

Predmetni projektovani objekat je spratnosti Su+P+1+Pk, s tim ukupne bruto povrsine 8 121,20 m2. Objekat svojim gabaritom prati oblik parcele koja je ograničena sa dvije strane graničnim linijama, sa treće prilaznim putem i parkingom i sa četvrte gradskom saobraćajnicom.

Objekat je nepravilnog “l” oblika u suterenskoj i prizemnoj etaži gotovo na cijeloj površini dok su sprat i potkrovlje značajno smanjeni.

Potrebe saobraćaja u mirovanju se rješavaju u okviru parkinga ispred objekta.
Glavni ulaz u objekat je postavljeni na sjeverozapadnoj strani i to je ulaz sa pristupne saobraćajnice. Ulaz u tehničke i pomoćne dijelove objekta je sa zapadne strane iz pravca glavne saobraćajnice.

Objekat je u oblikovnom i funkcionalnom smislu, maksimalno racionalizovan. Kombinacija čistih volumena, smaknutih pravougaonih formi koje djele objekat na različite funkcionalne cjeline, zatečeno stanje i uslovi konteksta su definisali osnovnu formu i volumene objekta, a namjene su ,,pakovane” u raspoloživi prostor.

Jednostavni i funkcionalni sadržaji, pravilno osvjetljeni svi prostori, lako dostupne vertikalne komunikacije, i što kraći horizontalni pravci su u osnovi prilikom projektovanja unutar objekta obzirom na boravak velikog broja ljudi.

Osnovna konstrukcija objekta je riješena kao armirano-betonska konstrukcija i pripada grupi ramovskih konstrukcija u kombinaciji sa armirano-betonskim platnima. Temeljna konstrukcija objekta je jedinstvena temeljna armiranobetonska kontra ploča za čitav objekat.

Krovna konstrukcija objekta je od dvovodne na jednom dijelu objekta do ravnog prohodnog krova na nekim dijelovima.

Fasadni zidovi se na svim svojim dijelovima, pa i tamo gdje prelaze u krov, obloženi granitnim kamenom, jablanički granit sa završnom obradom paljen i četkan. Ta savršena tekstura prirodnog kamena za kontrast ima samo staklo i u naznakama drvo.
Upotreba jednog materijala, na svedenoj fasadi bez ikakvih detalja i staklo u kome se ogleda okolina daju utisak objekta kao skulpture u prostoru.